We hebben in Nederland een leerplichtsysteem dat gebaseerd is op verplicht een school bezoeken. Kinderen houden dit vaak jarenlang vol omdat je gewoon wilt meedoen net als ieder ander kind. Totdat het moment komt dat je als kind niet meer kunt, je kan niet meer naar school en je wordt een thuiszitter genoemd in de volksmond.

Een vreemde benaming eigenlijk voor een kind wat zo uitgeput is van school, burn-out verschijnselen heeft, een trauma opgelopen heeft in school, een kind wat gewoon niet meer kan, we noemen ze thuiszitters.

Vraagt iemand zich af hoe het kan dat het aantal thuiszitters stijgt? Vraagt iemand zich af waarom alle initiatieven die vaak in samenwerking met ouders van deze kinderen opgezet zijn, waarom deze initiatieven niet volop steun krijgen van gemeenten? Waarom worden deze initiatieven op alle fronten tegen gewerkt en krijgen zij niet de medewerking om te zorgen dat deze groep kinderen die in school uitvalt, zich gewoon kunnen ontwikkelen zoals zij kunnen. Een kinderrecht!

Waarom?....laat u dat eens goed bezinken en denk erover na waarom.... Het gaat om geld en belangen, het gaat helemaal niet om uw kind. Het gaat om schoolbesturen die geld op de plank hebben liggen. Miljoenen in ons land. Het gaat om kinderen die leerbaar zijn, zich prima tot snel ontwikkelen, soms anders ontwikkelen en andere voorwaarden nodig hebben om tot leren te komen. Echter al deze kinderen hebben dezelfde kinderrechten als een ander kind. Kinderrechten die in ons land met handen en voeten getreden worden. Geld telt en het kinderleven is daar ondergeschikt aan in ons onderwijssysteem.

Al jarenlang worden er rapporten geschreven over hoe het aantal thuiszitters naar beneden moet, met aanjagers en een MAS vanuit het leerplichtsysteem. Dwang richting kind om op school te komen, kan je niet dan komen wij je halen of je krijgt een taakstraf omdat je niet op school verschijnt. Dit verdienmodel kost miljoenen en de kinderen om wie het gaat, die uitvallen op school daar wordt als pingpongballen mee getafeltennist. Of zoals minister Hugo de Jonge bij een thuiszitterstop aangaf, we puzzelen totdat het past. Ik dacht maar hoe dan? Puzzelt u ook met uw eigen kinderen totdat het past? Puzzelt u ook met een kind dat een doodswens heeft? Puzzelt u ook met uw eigen kinderen als ze volkomen vast lopen in een school of kijkt u er dan ineens vanuit het perspectief van ouder na en ziet u dan hoe schrijnend al deze verhalen zijn, dit gaat om kinderlevens.

Ons onderwijssysteem is gebaseerd op "gemiddelden", er bestaan helemaal geen gemiddelde mensen. Ieder mens is anders en evenzo gelijk in mens zijn. In ons onderwijssysteem vallen de kinderen uit die niet "gemiddeld" kunnen presteren, zij die anders leren. Vroeger was dit ook als zo, in de tijd dat ik op school zat. Alleen toen mocht je meer afwijken, omdat de focus er niet op lag in school. Je deed gewoon mee naar je vermogen en of je wat leerde of niet dat was aan jezelf. Het was niet de prestatiecultuur die nu vanaf groep 1 gecreëerd is. Het jonge kind wordt in ons schoolsysteem totaal over het hoofd gezien. Ook het verschil tussen jongens en meisjes wordt niet meer "gezien".

Het is een schande dat in Nederland het recht van al deze kinderen die op school niet tot leren komen dagelijks geschonden wordt. Het is een kinderrecht te leren en ontwikkelen zoals je kan, geen dwang een school in. Geen dwang de jeugdhulp in omdat je niet kan leren en ontwikkelen in een school. Geen dwang een behandelsetting in om je toch passend te maken in dit onderwijssysteem. Het is de omgekeerde wereld geworden. Artikel 247 bw1 is helder en ouders moeten zich hier op beroepen.

Leren en ontwikkelen kent vele manieren, ook buiten een school. Of misschien wel JUIST buiten een school als dat de plaats is waar je als kind nooit gezien bent in hoe je wel ontwikkelen kan. Waar je talent ligt en wat je wel geweldig goed kan maar waar op school geen aandacht voor is. Scholen moeten presteren omdat het ze vanuit Den Haag opgelegd wordt. De jeugdzorg bij de gemeenten en de decentralisaties hebben gezorgd voor een bemoeicultuur waar je u tegen zegt. Gemeenten op de stoel van de huisarts of behandelaar het zijn geen uitzonderingen meer....er is iets structureel mis gegaan.

Het moet anders, het zal anders gaan. Schoolstrijd anno 2019..... 100 jaar na dato en onze kinderen hebben recht op onderwijs, recht op ontwikkeling zoals zij kunnen ontwikkelen. Niet gedwongen in een schoolplichtsysteem waarin zij ten onder gaan. Niet zelden met de dood tot gevolg, laat dit even tot u doordringen.

Het recht zal zegevieren, dat verzeker ik u. Kinderen verdienen volwassen mensen die naast ze gaan staan, die ze voordoen hoe je naar elkaar omkijkt, hoe je voor elkaar hoort te zorgen. Juist in moeilijke tijden.

Het zijn de volwassenen mensen die het goed voor horen te doen, laat het daar vandaag de dag nogal eens aan ontbreken.

Een kind heeft rechten. Kinderrechten! De rechten van het kind prevaleren boven de rechten van de mens in geval van conflict tussen beide. Een kind heeft recht op scholing.