Thuiszitters hoe kan het ook anders......

Beste Bart en Marieke,

Naar aanleiding van jullie veel besproken podcast "hoe krijg je ouders van thuiszittende leerlingen in beweging" mijn reactie op de podcast.

Met verbazing en afschuw heb ik geluisterd naar de podcast. De podcast gaat over een "soort" kinderen.

Bart, je sprak met vele ouders van thuiszitters de afgelopen jaren. Ik zie ons nog in Den Haag zitten met de heer Marc Dullaert in gesprek. Jij leidde het gesprek met ons als ouders van thuiszitters. En Bart het is droevig te horen wat je ervan opgestoken hebt. Al die gesprekken met ouders jarenlang bij Gedragswerk, een organisatie gefinancierd door het ministerie van Onderwijs. Wat heeft het de duizenden thuiszitters opgeleverd door de jaren heen. Hoeveel subsidie vloeide weg in al deze organisaties, het gecreëerde verdienmodel om deze kinderen heen, het ketenpartnersysteem. Geld dat beter direct aan deze kinderen besteed kan worden.

Ik heb de laatste jaren veel bijeenkomsten bezocht over thuiszitters en 1 ding is glashelder: de oplossing gaat op deze manier niet gevonden worden. Weerzinwekkend vond ik het hoe de professionals toneelstukjes opvoerden over thuiszitters, volkomen de plank mis slaand omdat het enkel stereotiepe waren keer op keer.  De grootste groep thuiszitters zijn kinderen die niet in het schoolsysteem tot leren komen.  Het kind dat uitvalt op school vraagt niet om aanjagers en pacten. Het kind wil leren en ontwikkelen zoals hij of zij kan. Daar zijn geen pacten en aanjagers voor nodig. Daar zijn mensen voor nodig die in mogelijkheden denken dat is alles. Leg het geld daar waar het hoort, bij deze kinderen. Stop de zinloze tijdrovende multidiciplinaire overleggen over deze kinderen. Maak het zo klein als mogelijk, alleen die mensen die wezenlijk iets voor het kind kunnen betekenen. Die mensen kiezen ouders en kind uit en niet het ketenpartnersysteem. Borg leerrecht in de wet!

Over welke kinderen gaat het: Het gaat over deze kinderen die we allemaal kennen vertelt Bart in de podcast. Bart vraagt aan Marieke wat voor een kinderen waren dit. Het waren kinderen die niet begrepen wilden worden. Kinderen die boos waren, niemand toelieten, geen vertrouwen hadden in volwassenen.

Ieder kind wil begrepen worden, ieder mens wil gehoord worden. Ik raad Marieke en Bart aan het boek van Bessel van der Kolk te lezen, "traumasporen" dan begrijpen jullie misschien beter waarom deze kinderen bepaald gedrag laten zien. Niet omdat ze niet begrepen willen worden, nee Marieke hier sla je de plank ernstig mis. Deze kinderen hunkeren naar begrip alleen ze weten niet hoe ze dit kenbaar moeten maken. En dat Marieke is echt een ander uitgangspunt. Het zijn de volwassen mensen om deze kinderen heen die gefaald hebben, en dat is wat ik terug hoor in deze podcast. Het niet begrijpen van gedrag van kinderen. Gedrag is wat je waarneemt, gedrag heeft altijd onderliggend een oorzaak. Gedrag vraagt er nooit om op deze wijze doorbroken te worden. Dat is zeer schadelijk voor het kind.

Als je op veel scholen hebt gezeten als kind en op elke school je vertrouwen beschadigd is hoe zou dat voelen? De jongen ging helemaal naar binnen en sloot zich af en wilde zijn eigen regie behouden geeft Marieke als voorbeeld in de podcast over een jongen van 8 jaar oud, de jongen wilde controle, en die bepaalde de jongen zelf zegt Marieke. Wat een totale waanzin en onbegrip van hoe traumatische ervaringen bij kinderen werken. Ik vind het ronduit schokkend om dit aan te horen van een orthopedagoog die met thuiszittende kinderen werkt.

Wat hebben deze kinderen echt nodig?

Dat is Bart en Marieke niet weggezet worden als het kind dat we graag achter het behang willen plakken

Dat is Bart en Marieke niet weggezet worden als het kind dat zo graag het prinsje of prinsesje is

Dat is Bart en Marieke geen raadspelletje alsof het een bingo is wie is het derde kind op de school van Marieke in de podcast is

Deze kinderen en hun ouders vragen om wezenlijk gezien te worden, iemand die naast je gaat staan en die samen met het gezin kijkt naar mogelijkheden die er altijd zijn. Onderwijs op maat.

Bart en Marieke wat al deze kinderen nodig hebben zijn volwassen mensen die oprecht vanuit begrip en interesse luisteren naar wat heeft gemaakt dat deze kinderen op school zijn uitgevallen. Zodat.... Bart en Marieke, deze kinderen vertrouwen in mensen kunnen opbouwen. Dat ze weten deze volwassen persoon kan ik vertrouwen. Die sleurt mij geen school in, in mijn pyama. Die laat mij niet schreeuwen 3 dagen lang.  Die luistert oprecht naar wat ik heb meegemaakt als kind. Daar start de weg naar herstel.

Hoe zijn deze kinderen gebroken in hun mens zijn met deze methodiek. Hoe heb je hun eigen persoonlijkheid geschaad. Hoe heb je ze geleerd dat jij kind, dat jou gevoel er niet toe doet. De angst van het kind is hier op grove wijze verkeerd geïnterpreteerd en misbruikt.

Marieke en Bart ieder kind waar deze doorbraakmethode bij ingezet wordt is een kind dat beschadigd wordt. Vroeg of laat zal het kind dit uiten.

Bart en Marieke ik heb een voorstel, ik wil graag in gesprek met jullie.

Het onderwerp zal zijn: Hoe ga je menswaardig met een kind om dat uitvalt in het onderwijssysteem. Hoe leren wij oprecht te kijken vanuit het kind.

Jullie mogen geen nee zeggen. Dat accepteer ik namelijk niet. Ik haal jullie thuis op. Als jullie in de wc gaan zitten, haal ik de scharnieren eruit en zet jullie in mijn auto. Ik ben benieuwd naar jullie pyama's maar nog veel meer naar jullie overtuigingen omtrent thuiszitters.

De regie uit handen geven dat ga ik jullie leren.  Ik leer jullie dat je de regie over een kind altijd bij de ouders laat, dat je ouders niet laat denken dat dit soort methodes goed zijn voor een kind. En het gaat sowieso lukken Bart en Marieke. Wij gaan het DOEN.

Ik ga jullie laten zien dat jullie bij onze groep mogen horen, de groep van ouders van thuiszitters. De weerstand die jullie hebben die gaan we doorbreken, want wat jullie niet kennen daar willen jullie niet naar toe dat begrijp ik.

Het duurt niet langer dan 2 weken dat beloof ik jullie. Ik vraag jullie 1 ding: geef mij de regie en ga geen ander pad. Geef mij alle touwtjes in handen. Durven jullie dat aan? Nee....., jammer...we gaan het gewoon doen!

Jullie begrijpen dat de weerstand van jullie doorbroken gaat worden en dan hoor je bij de groep.

Bart en Marieke mijn vraag aan jullie: Hoe kan het ook anders?

Mocht  u de betreffende podcast willen luisteren: https://podcasts.apple.com/nl/podcast/podcast-reeks-thuiszitters-hoe-kan-het-ook-anders-aflevering/id1517412917?i=1000477570106