Meer dan 10.000 keer bekeken is mijn stuk over het misbruiken van de jeugdbeschermingstafels bij thuiszitters op linkedin.

 

Het vervolg in deze casus gemeente Brummen:

 

Vorige week belde de moeder met de voorzitter van de jeugdbeschermingstafel met de vraag op welke grond deze

tafel plaats moet vinden. Het antwoord: het was een leerplichtzaak. Waarop de moeder aangaf mijn kind is geoorloofd afwezig met een rapport van een arts die dit onderbouwd, het is dus geen leerplichtzaak. Bij geoorloofd afwezig zijn mag leerplicht niet betrokken zijn en mag er ook geen dossieropbouw plaats vinden in het kader van de AVG.

 

Het telefoongesprek is opgenomen zodat ouder en kind goed kunnen vast leggen wat er in dit gesprek gezegd is. Tijdens dit gesprek sprak ik zelf ook even met de voorzitter van de jeugdbeschermingstafel en wat mij verbaasde is de kennis van de voorzitter van deze tafel omtrent de jeugdwet en de wet passend onderwijs. Hoe kun je als voorzitter van deze tafel over thuiszitters een gesprek leiden als adequate kennis ontbreekt?

Hoe kun je verlangen dat ouder en kind bij jou aan tafel komen zitten met 5 man van de Raad van de Kinderbescherming om even samen te “praten” over de schoolgang van een kind. In het gesprek gaf de moeder aan dat de stappen van de triage niet gevolgd zijn door de gemeente Brummen en de leerplichtambtenaar. Waarop de voorzitter van de beschermingstafel zei: Jaaa… ja als het zoals u zegt niet gebeurd is, dan is dat, dan is dat uhhhhm niet goed, en dan moeten we die stappen eerst maken voordat we daarmee aan de slag kunnen’

 

Echter, er kan nergens mee aan de slag gegaan worden het betreft een kind dat geoorloofd afwezig was.

Leerplicht had hier geen enkele rol. Ook de voorzitter van de beschermingstafel gaat in deze casus waar gemeenten en leerplicht alle wetten overtreden gewoon verder en tracht met terugwerkende kracht de meldcode een beetje passend te maken.

 

Ik mag aannemen dat de meldcode niet achterstevoren en met terugwerkende kracht kan worden gevolgd en dat u daar ook van op de hoogte bent? En dat u ook weet dat u gemakshalve geen stappen over kunt slaan? En al

helemaal niet de meest noodzakelijke stap, namelijk het spreken met ouders en kind alvorens überhaupt te kúnnen en

mógen melden voor een jeugdbeschermingstafel.

 

Het gevaar van verkeerde beslissingen aan deze tafel is groot, deze meneer praat met kinderen die een schooltrauma hebben zonder dat hij hier kennis van heeft.  U praat toch ook niet met een bestuurder of bakker als u last van een schooltrauma heeft? Waarom verwachten wij dit van kinderen wel en met welk doel naar de oplossing toe? Aan deze tafel mag je als ouder plaats nemen en mag je iemand meenemen, maar diegene die je meeneemt heeft zwijgplicht aan deze tafel.

 

Wie bedacht deze jeugdbeschermingstafels op deze wijze en durft dan ook nog te zeggen dat dit het belang van een kind dient?

 

Alle wet en regelgeving is in deze casus overtreden, klachten over betreffende leerplichtambtenaar en wethouder worden door de gemeente niet serieus in behandeling genomen. Iedereen komt hier weg met de fouten die er gemaakt zijn en het wordt geprojecteerd op dit kind en gezin.

 

Het zou de wethouder en de leerplichtambtenaar sieren als zij hun oprechte excuses aanbieden. Sorry dat wij uw kind en gezin het leven maanden onmogelijk hebben gemaakt, dat wij niet in staat waren om gewoon als volwassen mensen zonder drang en dwang tot een oplossing te komen. Dat wij uw kind schade en stres hebben toegebracht met deze idiote meldhysterie.

 

De oplossing in het onderwijs is inmiddels gevonden, maatwerk en zoals het kinderrechtenverdrag voorschrijft en Defence for Children recent op Social Media nog aangaf, een kind mag nooit in school gedwongen worden als aantoonbaar is dat het schadelijk is voor een kind. Bij dit kind is dit 1000 procent aantoonbaar in de rapporten die er liggen.

 

Gemeente Brummen, afdeling leerplicht en voorzitter van de jeugdbeschermingstafel ga gewoon doen wat nodig is nu! Laat dit gezin met rust en geef ze de ruimte om te herstellen van de klopjacht die u met elkaar in gang gezet heeft. Een sorry is hier het minste wat u hoort te doen. Als mens naar eer en geweten.