Inmiddels 4 jaar geleden was ik herstellende van een burn-out. Ik heb helemaal niets meer gekund, niet lopen, volledige uitval van functies door veel te lang onder chronische stres te hebben geleefd. Dit zelfde proces overkomt ook kinderen die uitvallen in school.  

Destijds waren onze kinderen 8 en 10 jaar oud, tropen jaren hadden we achter de rug. De oudste liep keer op keer vast in het onderwijssysteem met een schooltrauma op zijn laatste school. Twee weken praatte hij niet meer na de laatste dag op deze school. Fysiek hard vastgepakt waardoor hij bang was om te stikken. Een doodswens was het gevolg op zeer jonge leeftijd. Als moeder voel je dat dit echt is en geen dreigen of manipuleren van je kind. Sommigen professionals noemden dit manipuleren, daar moet je dan ook nog tegenop boxen en aantonen dat je moedergevoel klopt. Gelukkig ontmoette ik toen dr. Martine Delfos, die oprecht luisterde naar onze zoon en aangaf dat zijn doodswens zeer serieus genomen moest worden.

Veel van onze kinderen die uitvallen in een school worden gedwongen tot dagbehandeling omdat school geen mogelijkheid meer is. Als ouder ben ik veel te lang meegegaan in de dwang van leerplicht. Het heeft veel beschadigd. Destijds gaf ik vaker aan waarom kan hij niet thuis herstellen. Dat vond niemand een goed idee, dan was hij niet meer in beeld daar ging het om denk ik.

Onze zoon liep ook vast bij het de behandelsetting in Apeldoorn waar hij naar dagbehandeling zou gaan omdat school geen mogelijkheid meer was. De dwang tot dagbehandeling vanuit school en destijds Autimaat was groot. Ook bij de behandelsetting lukte het niet en achteraf begrijp ik heel goed waarom het niet haalbaar was. Hij voelde zich niet op zijn plek daar, hij wilde gewoon zijn wat hij ook is. Hij wilde helemaal niet buitengesloten zijn van gewoon meedoen met andere kinderen op zijn eigen manier. Door het steeds verplaatsen van school, 4 lagere scholen en daarna het verplicht worden naar een behandelsetting te gaan gebeurd er iets met kinderen. De focus ligt op de fout die in het kind zou zitten. De fout zit niet in het kind, de fout zit in hoe wij om gaan met kinderen die iets anders nodig hebben om zich te ontwikkelen. School is geen heilige graal als je hier niet tot ontwikkeling komt.

Met alles wat ik nu weet door de jaren heen, zie ik dat er iets gebeurd met juist die zeer fijn gevoelige kinderen in ons schoolsysteem. Zij die feilloos aanvoelen of je oprecht bent, zij die zeggen wat ze denken, zij die vaak eerder moe zijn door alle omgevingsfactoren om hen heen. Ze worden eerder moe van ook de leuke spanning die dingen met zich meebrengt. Een voorbeeld hiervan is groep 2 van onze jongste zoon, hij ging halve dagen in groep 2 naar school, hele dagen hield hij niet vol. Het Sinterklaasfeest was op school, hij had een geweldig leuke ochtend gehad. Ik haal hem op en hij is doorschijnend wit en extreem moe. We zouden die middag naar een Sinterklaasfilm en gaan eerst even een broodje eten bij oma. Op de bank nog voordat we konden eten valt hij in slaap. Hij is de hele middag niet meer wakker geworden. Om vier uur besluiten we om zachtjes aan naar huis te gaan, ik krijg hem niet wakker om in de auto naar huis te gaan, hij slaapt door tot in de avond zes uur. Dit is wat dingen doen als je eerder aan moe bent omdat je gevoeliger bent dat de gemiddelde mens. Een ander voorbeeld we lopen een eetgelegenheid in om met elkaar wat te gaan eten, onze jongste zoon wordt ineens niet lekker, er zijn teveel geluiden en mensen om hem heen die zorgen dat hij er acuut misselijk van wordt en uit de gelegenheid weg moet gaan. Dan een avond jaren later dan groep 2 hoor..., met oud en nieuw, hij is net naar buiten gegaan om twaalf uur, binnen vijf minuten is hij weer binnen en moet overgeven. Teveel aan geluid en reuk en ook leuke spanning misschien wat maakt dat het gewoon niet lukt om buiten te vertoeven.

Een beetje begrip...., het is zo gemakkelijk maar het wordt zo moeilijk gemaakt. Je wordt als gezin meteen als afwijkend of multiprobleem gedefinieerd als je kinderen op school anders ontwikkelen dan andere kinderen. Waarom? Met welk recht? Onderwijs en ontwikkeling kent meer mogelijkheden als een school niet haalbaar is.

Met welk recht krijgen deze kinderen die uitvallen in het onderwijs, puur door dit soort symptomen te maken met jeugdzorg en mensen die vaak geen enkele kennis of kunde hebben van de ontwikkeling van deze kinderen.

Alsof je als ouder je kind zo graag op de bank hebt hangen…..alsof je als ouder niet wilt dat jou kind gewoon naar school gaat? De oordelen ook onder veel professionals zijn groot. Ik heb dit vaak mogen aanhoren bij de vele thuiszitterstoppen en congressen die ik bezocht heb. Recent nog een lezing waarin onze kinderen schoolweigeraars genoemd worden, dan denk ik echt ga je schamen mensen als je dit zo durft te benoemen. Je hebt echt werkelijk geen idee waar je over praat.

Stop met oordelen, kijk in de spiegel en vraag jezelf af: Wat als dit mijn eigen kind zou zijn, zou ik kinderen en hun ouders dan ook onder druk zetten en eisen wat op geen enkele manier haalbaar is.

Ouders met de rug tegen de muur zetten zo noemde ik het jaren terug toen wij in een drangtraject terecht kwamen door het Centrum voor Jeugd en Gezin in Apeldoorn en de toenmalige leerplichtambtenaar. Met de rug tegen de muur en alleen de kogel hoeft nog afgevuurd te worden. Zo heb ik het ervaren destijds en onze kinderen ook. Onze oudste zoon ontwikkelde angsten en was zelfs in de winkel bang dat er mensen van jeugdzorg liepen als hij boodschappen deed. Dat is wat je doet met kinderen als je ze op een verschrikkelijke wijze onder druk zet omdat wij in Nederland een schoolplicht hebben. Een kind wat kan zal naar school gaan. Geen zin is van een andere orde dan wat onze kinderen mee hebben moeten maken.

Het rapport van Mischa de Winter is voor mij geen verrassing, huiveringwekkend zeker al de verhalen van wat mensen hebben meegemaakt. Echter het gebeurd vandaag de dag nog steeds. Het is nooit opgehouden te bestaan.

Er is een categorie mensen die hun macht graag misbruiken ten opzichte van een ander als mens.

Stop het onder druk zetten van kinderen op welke wijze dan ook, het is gewoon machtsmisbruik!