In de "keten"

Uit de "keten"

Mei 2016 kwam het verlossende telefoontje. Het drangtraject was stop gezet door het CJG.

Ieder weldenkend mens kan bedenken hoe schadelijk het is om kinderen/gezinnen van thuiszitters onterecht op te jagen binnen het ketenpartnersysteem.

Wat dit met je mens zijn doet.

Wat dit met gezinslevens doet.

Het maakt de mensen in de keten niets uit. Ze zijn een lerende organisatie en doen de volgende "casus". Ze mogen leren met de inzet van mijn mensenleven dat vinden zij. Zij mogen leren met de inzet van kinderlevens.
Wie wil er nu leren van het diepe leed dat je de ander als mens aandoet onder de noemer jeugdbescherming en jeugdhulp dat vraag ik mij vaak oprecht af. Wie zijn deze mensen?

Het opgejaagd worden binnen het ketenpartnersysteem omdat protocollen er toe doen en gezinslevens hieraan ondergeschikt zijn is een mensenrechtenschending.

Een schending van het recht op een familieleven dat door onterecht overheidsingrijpen beschadigd is geraakt. De gevolgen jarenlang.

De reden waarom er een drangtraject ingezet moest worden. Ik citeer;

"De hoeveelheid aan stappen en betrokken instanties maakt dat het niet lukt om tot een eenduidig plan te komen en de zorg voor xxxxx goed op gang te krijgen en ook af te ronden.
Dit is dan ook de zorg vanuit het CJG, waardoor besloten is om de Jeugdbescherming om consultatie en advies te vragen (zoals met moeder besproken in het telefoongesprek op 8 maar 2016).

Vanuit hun consultatie en advies is besloten dat er een langere betrokkenheid van de Jeugdbescherming nodig is (en dus een drangtraject) om tot 1 plan te komen met alle hulpverleners en te zorgen dat xxxx de passende hulp krijgt die hij nodig heeft.
Het doel vanuit het drangtraject is dan ook om met elkaar de neuzen dezelfde kant op te krijgen en met elkaar tot een gezamenlijk plan te komen."

De neuzen dezelfde kant op komen dat was het doel en om deze reden mocht ik met de domheid van het individu zonder de noodzakelijke kennis, met al deze mensen aan tafel zitten.

Kostbare tijd die ons gezin ontnomen is door hen die zelf ook geen oplossing hebben voor de thuiszittersproblematiek. Door een overheid die dit beleid faciliteerd. 

Naar aanleiding van dit drangtraject stelde een onderwijsjuriste de jeugdbescherming een aantal vragen:

Geachte heer xxxxx (JBG),

Zoals u waarschijnlijk heeft vernomen van mevrouw xxxxxxx, heb ik enkele vragen over het traject drang, zoals dat binnen Apeldoorn wordt vormgegeven vanuit het CJG en Jeugdbescherming Gelderland.

Ik heb kennisgenomen van een CJG aanmelding drangtraject Jeugdbescherming Gelderland en van een toelichting daarop van het CJG. Hoewel een specifieke casus de aanleiding is voor mijn vragen zal ik proberen om mijn vragen zo algemeen mogelijk te formuleren.

Ten aanzien van de procedure drang heb ik de volgende vragen:

1.       Is het juist dat voor de indicatie voor ‘drang’ bepalend is wat het beleid is van de opdrachtgever, in dit geval het CJG, en er geen sprake is van een zelfstandige, inhoudelijke toetsing aan de hand van eigen criteria vanwege Jeugdbescherming Gelderland?

2.       Als ik het goed lees kan het zo zijn dat de complexiteit van de problematiek bij een kind, waardoor verschillende hulpverleners zijn betrokken, reden kan zijn tot het toepassen van drang? Immers het gezin is betrokken en veilig?

3.       Is schooluitval een indicatie voor een verstoord ontwikkelingsproces?

4.       Wat is in de ogen van CJG en Jeugdbescherming Gelderland “passende hulp”?

5.       Wat voor CJG en Jeugdbescherming Gelderland de rol van behandelaren, zoals bijvoorbeeld de huisarts, kinderarts en psycholoog, bij de beoordeling van de vraag welke hulp passend is?

6.       Wat is de doelstelling van de inzet van drang als de ouders deze deskundigen al raadplegen, welke deskundigheid ontbreekt dan nog volgens CJG en Jeugdbescherming Gelderland?

7.       Uitgangspunt bij ‘drang’ blijft het gezinsplan: “Het belang van het kind en dat van ouders wordt het beste gediend als een samenwerkingsrelatie gezocht wordt, waarbij het ondersteunen van het gezin bij het vinden van eigen oplossingen en het versterken van hun eigen mogelijkheden en kracht en met behulp van hun netwerk de basis vormt”. Dit vloeit voort uit een goede beroepsuitoefening en vormt tevens de basis van de Jeugdwet.

Welke deskundigheid ontbreekt in het plan van de ouders en waarop is de veronderstelling gebaseerd dat de betrokkenen behandelaars geen passende zorg/hulp bieden?

8.       Als bij drang uitgangspunt is dat niet het gezinsplan maar een gezamenlijk plan uitgangspunt moet zijn, wat is dan de betekenis van het medisch advies van de behandelaars, kan aan dat advies worden voorbij gegaan?

9.       Als er twijfel is over de deskundigheid van de reeds betrokken deskundigen is het aan de gemeente om haar verantwoordelijkheid te nemen: “Ingeval de oorzaak van de problemen in het gezin (mede) het gevolg is van het tekortschieten van andere personen of instellingen die bij het kind zijn betrokken, dan is het de verantwoordelijkheid van de gemeente dat de gemeente ook naar die betrokkenen tot adequate maatregelen over gaat. Ook dan wordt de regierol van de ouders over de hulpverlening gerespecteerd”. Betreft de twijfel over het behandelplan/gezinsplan van de betrokken medische hulpverleners ook twijfel over hun deskundigheid zodat de route van het medisch tuchtrecht wordt overwogen?

10.   Het is een feit van algemene bekendheid dat naar schatting 1/3 van het aantal thuiszitters beperkt wordt door een stoornis in het ASS. Voor deze kinderen is nagenoeg geen passend onderwijs aanwezig. De gemeente is betrokken bij het ondersteuningsplan voor passend onderwijs binnen de Samenwerkingsverbanden PO en VO. In hoeverre is onderzocht door CJG en Jeugdbescherming Gelderland op welke wijze is voorzien door de scholen in samenspraak met de gemeente, in passend onderwijs? Is ook overwogen om bij het ontbreken van passend onderwijs een drang traject in te zetten richting scholen, samenwerkingsverbanden en gemeente?

Graag ontvang ik van u zo spoedig mogelijk een reactie op bovenstaande vragen.

Het lijkt mij respectvol dat richting ouders geen nadere stappen worden genomen vanuit de Jeugdbescherming Gelderland zolang bovenstaande vragen onbeantwoord zijn. Gezien de onduidelijkheid die er voor de ouders en voor mij bestaat, lijkt een beroep op drang vooralsnog niet legitiem. Immers kan van ouders niet worden verwacht dat zij aan drang gehoor geven zolang niet duidelijk is op grond waarvan zij daartoe verplicht zouden zijn.

Met vriendelijke groet,

Onderwijsjuriste

Reactie JBG

Geachte mevrouw de onderwijsjuriste,

Dank voor uw bericht. De vragen die u stelt hebben een inhoudelijke component voor wat betreft het drangtraject. Wellicht is het het meest passend om met de ouders, u en de betrokken medewerkers van het CJG en JBG een gesprek te voeren over de aanleiding, inhoud en het mogelijke vervolg op de inzet van een drangtraject. 

Met vriendelijke groet,

Teamleider (JBG)


Reactie van de onderwijsjuriste:

Geachte heer xxxxxxx, (teamleider JBG)

Dank voor uw reactie. Op uw voorstel om met alle betrokkenen om tafel te gaan, kan ik vooralsnog niet ingaan. Het is m.i. van belang dat alvorens er een gesprek met ouders plaatsvindt er helderheid bestaat over hun positie, gezien de opdracht van CJG en de bemoeienis van JBG. Ouders moeten weten wat het kader is waarbinnen het gesprek plaatsvindt.

Bovendien heb ik in het verleden jarenlang vele gesprekken gevoerd met betrokkenen rond het kind. Het is mijn ervaring dat hoe groter de groep deelnemers, hoe minder concreet resultaat. Om die reden is het advies aan ouders om de overleggen te beperken tot degenen die op dat moment over het kind zeggenschap hebben. Alleen dan kunnen daadwerkelijk afspraken worden gemaakt.

Om die reden zijn mijn vragen zo gesteld dat deze voor de ouders helderheid moeten verschaffen in hun rol en die van hulpverleners. Bovendien hecht ik er aan dat de antwoorden voor ouders inzichtelijk zijn en worden toegevoegd aan het verslag. Zij kunnen dan voor de vervolg overleggen als basis dienen.

Aan de door mij gestelde vragen kan ik inmiddels nog een volgende vraag toevoegen:

Op dit moment kan op het verzoek van de ouders aan MEE Veluwe om ondersteuning door inzet van een PGB niet worden gereageerd. De reden zou zijn, volgens mevrouw xxxxxx van het CJG, dat er geen PGB afgegeven gaat worden omdat er eerst een plan gemaakt moet worden. JBG zal met de ouders in kaart brengen wat er nodig is.

11. Leidt een opdracht van CJG aan JBG om drang in te zetten er toe dat ouders het recht om een aanvraag in te dienen voor een PGB verliezen? Wat is de wettelijke grondslag voor het standpunt van CJG dat het plan van JBG voorrang heeft op het plan van de ouders? Met name nu het hier gaat om ouders die de ouderlijke macht uitoefenen, die zich door deskundigen laten adviseren en die zelf een gezinsplan hebben opgesteld?

De laatste jaren lijkt het gebruikelijk dat overleggen met ouders niet altijd duidelijk is wat het doel is van het gesprek, wie er voor het overleg worden uitgenodigd en in welke hoedanigheid, en wat de onderwerpen zijn die worden geagendeerd. Een gang van zaken die elders waar door meerdere personen wordt samengewerkt, volstrekt ongebruikelijk is. Ik hecht er aan om een professionele werkwijze ook toe te passen bij gesprekken met ouders. Wanneer we in oudergesprekken de lat lager leggen dreigt miscommunicatie met en onnodige onduidelijkheid voor ouders hetgeen vervolgens weer vaak leidt tot wantrouwen.

Vanuit uw ervaring zal het niet moeilijk zijn om de antwoorden op de vragen te formuleren. Indien een gesprek met de ouders daarna nog noodzakelijk is kunnen we de te bespreken onderwerpen beperken hetgeen het overleg ten goede zal komen.

Ik hoor graag van u.

Met vriendelijke groet,

Xxxxx

In mei 2016 kregen wij de melding dat het drangtraject ingetrokken was.

Dag Miranda,

Zoals zojuist telefonisch besproken stuur ik je hierbij de bevestiging dat het drangtraject stopgezet wordt.

Vanuit het CJG zal een ander contactpersoon komen. Hierover krijg je van de week bericht wie dit gaat zijn.

Bedankt voor de samenwerking en ik wens jullie het allerbeste met jullie kinderen.

Met vriendelijke groet,

xxxxxxxxx

Jeugd- en Gezinswerker CJG Apeldoorn

Nadat het drangtraject van tafel ging heb ik nog vele gesprekken moeten voeren. Verloren tijd.......

Ik ben voor een oprechte eerlijke jeugdzorg waar ouders en kinderen gehoord en gezien worden.
Waar drang en dwang geen plaats heeft in gezinnen waar  jeugdzorg niets te zoeken heeft.

Het psychische geweld wat ik zelf heb ervaren en heb gezien in de vele casussen die ik volg mbt thuiszitters is om ons diep voor te schamen als mensheid. De gevolgen jarenlang.

Het verdient de naam jeugdzorg en jeugdhulp niet in mijn levensovertuiging als je zo met mensen omgaat.

Het brengt intens diepe schade toe in kinder- en gezinslevens.

Wees geen redder als dat niet van je gevraagd wordt, wees een hulp en hoopverlener voor de mensen die om ondersteuning vragen. In deze casussen is er sprake van mishandeling door de overheid die dit beleid faciliteerd. 


Schrijven helpt mij in het verwerken van deze heftige onmenselijke jaren van overleven in een systeem waarin een grote mate van ontmenselijking heeft plaats gevonden. Je bent afhankelijk van willekeur en de mensen die op je pad komen die het wel echt begrijpen en naast je gaan staan. 

Respect voor elkaar als mensen bestaat niet zonder de autonomie van de mens die het aangaat te respecteren.

Respect voor de vaders en moeders die hun uiterste best doen in de opvoeding van hun kinderen.

Laat kinderen kind zijn.

Laat ouders, ouders zijn.

Laat gezinslevens van thuiszitters met rust.

De jeugdbescherming en de Raad voor de Kinderbescherming hebben geen kennis van onderwijsrecht en de mogelijkheden voor deze kinderen in het onderwijssysteem.

Hoe kan je dan een helpende factor zijn voor deze kinderen/gezinnen?

Kinderen die als ze op school uitvallen een diagnose krijgen waarvan later blijkt dat de diagnose niet klopt en enkel tot meer schade heeft geleid.

Kinderen die iq testen moeten doen op het slechtste moment in hun leven. De uitkomst laat zich raden....

Kinderen die thuis prima ontwikkelen maar op school niet mee mogen doen naar hun eigen vermogen.

Deze kinderen en gezinnen. Laat ze met rust als je niets dan escalatie veroorzaakt voor deze gezinnen. 

Schrijven is een stuk van mijn eigen herstelproces na jaren van overleven in deze ketens van systemen. 

#kinderrechten en #mensenrechten worden stelselmatig geschonden in dit beleid.